سلام

   دادگاه زهرا کاظمی هم به خوبی و خوشی به پایان رسید و متهم یا متهمین این جنایت اسلامی هم تبرئه شدند تا درس عبرتی باشد برای تمام خبر نگاران پلیدی که در سر اندیشه ی وقیح و نا مشروع آزادی را می پرورانند.
   ای خداوند من هنوز ایمان دارم به آن که ما را فراموش نکرده ای ـ

                                     

سلام الیکم ...خو..خوددد...خودم می دونم این شکلیه (سلام علیکم)

 بسیار تقاضا شده بود از ما که آدرس لوگوی خویش را در وبلاگمان درج بنماییم لاکن
بدلیل پاره ای از تناقضات بین المللی و بخاطر دغدغه های ذهنی خاص خودم که باید
حاصل دست رنج خودمو بخورم موفق نشده بیدم... حالا گذاشتیم دیگه برین حال کنین
من از جهت معنوی مادی عرفی ذاتی مارکسیستی کمونیست امپریالیستی داداییستی
آرشیستی و....به شما این اجازه رو می دم.چه کنیم دیگه خراب رفیقیم.
آ ه ه ... امروز عصر دلمون گرفت رفتیم امامزاده ی سید جعفر. بدمدل فاز می داد.تازه بهم
نخود چی هم دادن ولی کشمش نداشت
دیدین چه رویی دارم با اینکه نظر ندادین بازم نوشتم می خواین صد سال سیاه هم ننویسم .حالا که این طور شد می نئیسم تا اونجاتون هم بسوزه ...اه اه اه  اصلا واسه دل خودم چکار دارین دلم می خوادش
    هیچکدومتون هم نمی بوسم اصلا هم آرزو نمی کنم که جمعه ی خوبی داشته باشین اصلا آهنگ گوش می کنم اصلا هم صداتون رو نمی شنوم 

سلام
مرسی از اینکه اینقدر نظر می دین .
یه جورایی فهمیدم دیگه ننویسم سنگین تره.با این حال یه حال اساسی بهتون می دم . 
روی عکس پایین کلیک کنید تا لینک یه عالمه کتاب و متن فارسی (آخ...دهنم آب افتاد...)رو بگیرین.هر چند ملت عمری قبل از من لینکش رو داده بودنما هم دادیم که از بقیه عقب نیفتیم.اگه این دفعه که میام کمتر از ۱۰ تا نظر باشه بجون حسین آقا (لبنیاتی سر کوچه مون) دیگه نمی نویسم. 
بی معرفتا نظربدین دیگهاصلا هرکی نظر نده خره!!!


                                                                                    

                             
  
    کــــــــــیفر

در اینجا چار زندان است

به هر زندان دو چندان نقب در هر نقب چندین حجره 
                                               در هر حجره چندین مرد در زنجیر...

از این زنجیریان یک تن زنش را در تب تاریک بهتانی 
                                                 به ضرب دشنه ای کشته است
از این مردان؛ یکی در ظهر تابستان سوزان؛ نان فرزندان خود را بر سر برزن؛
                                                بخون نان فروش سخت دندان گرد آغشتست.

از اینان چند کس؛در خلوت یک روز باران ریز؛ بر راه رباخواری نشستند
کسانی در سکوت کوچه؛ از دیوار کوتاهی به روی بام جستند.
کسانی؛ نیمه شب در گور های تازه دندان طلای مردگان می شکسته اند.


من اما هیچ کس را در شبی تاریک و توفانی نکشته ام
من اما راه بر مرد ربا خواری نبسته ام
من اما نیمه های شب ز بامی بر سر بامی نجسته ام
 

در اینجا چار زندان است 
به هر زندان دو چندان نقب در هر نقب چندین حجره 
                                               در هر حجره چندین مرد در زنجیر...

در این زنجیریان هستند مردانی که مردار زنان را دوست میدارند

در این زنجیریان هستند مردانی که در رویای شان
                               هر شب زنی در وحشت مرگ
                                                  از جگر بر می کشد فریاد
من اما در زنان چیزی نمی یابم
گر آن همزاد را روزی نیابم                         ناگهان؛ خاموش...                                      

من اما در دل کهسار رویا های خود؛ جز انعکاس سرد آهنگ
                            صبور این علف های بیابانی که
                                 می رویند و می پوسند و می خشکند و می ریزند؛
                                                                                     با چیزی ندارم گوش

مرا گر خود نبود این بند؛ شاید بامدادی همچو یادی دور و لغزان
                                                 می گذشتم از تراز خاک سرد پست....



جرم این است!
جرم این است!

                                                               بیاد آزاد مرد ایران زمین   احمد شاملو

از این عکس خوشمان آمد حیفمان آمد شما هم خوشتان نیاید...